برج تلفن همراه
یک برج تلفن همراه، که به عنوان سایت سلولی یا ایستگاه پایه نیز شناخته میشود، به عنوان یک جزء زیرساختی حیاتی در شبکههای ارتباطات مدرن عمل میکند. این سازههای بلند، که معمولاً از 50 تا 200 فوت ارتفاع دارند، ارتباطات بیسیم را با انتقال و دریافت سیگنالهای فرکانس رادیویی بین دستگاههای موبایل و شبکه گستردهتر ارتباطات تسهیل میکنند. هر برج مجهز به چندین آنتن و تجهیزات الکترونیکی پیشرفته است که در باندهای فرکانسی مختلف عمل میکنند تا از فناوریهای مختلف سلولی، از 2G تا 5G، پشتیبانی کنند. طراحی برج شامل قابلیتهای پیشرفته پردازش سیگنال است که به آن اجازه میدهد تا تعداد زیادی اتصال همزمان را مدیریت کند در حالی که کیفیت سیگنال و قابلیت اطمینان پوشش را حفظ میکند. زیرساخت شامل سیستمهای پشتیبان برق، مکانیزمهای خنککننده و تجهیزات نظارت از راه دور است تا از عملکرد مداوم اطمینان حاصل شود. این برجها به طور استراتژیک قرار داده شدهاند تا یک شبکه متصل ایجاد کنند که پوشش بینقصی را در مناطق شهری و روستایی فراهم کند و از تماسهای صوتی، انتقال داده و ارتباطات اضطراری پشتیبانی کند. برجهای تلفن همراه مدرن اغلب از آنتنهای بخشی استفاده میکنند که مناطق پوشش را به سه بخش 120 درجه تقسیم میکنند، که کارایی را به حداکثر میرساند و تداخل را کاهش میدهد در حالی که ظرفیت و عملکرد شبکه را بهینه میکند.