درک اصول طراحی برج‌های خط انتقال

مقدمه

ستون‌های خطوط انتقال، بخشی حیاتی از سیستم شبکه برق ما را تشکیل می‌دهند و اجازه می‌دهند تا برق بتواند مسافت‌های طولانی را طی کند. این سازه‌های فولادی بزرگ، خطوط ضخیم فشار قوی را نگه می‌دارند که انرژی را از ایستگاه‌های تولید تا ایستگاه‌های فرعی محلی منتقل می‌کنند و سپس به مناطق مسکونی و ساختمان‌های تجاری می‌رسانند. طراحی صحیح این ستون‌ها تفاوت بزرگی در تأمین برق به‌صورت ایمن و کارآمد ایجاد می‌کند. مهندسی مناسب در ساخت این ستون‌ها می‌تواند از قطعی برق در زمان طوفان‌ها یا شرایط آب‌وهوایی شدید جلوگیری کند و همچنین احتمال بروز خطاها و مشکلات الکتریکی خطرناکی که می‌توانند منجر به قطعی برق برای هزاران نفر از مردم شوند، کاهش دهد.

چه چیزی هست؟ برج‌های خط انتقال برق ?

برج‌های انتقال در زیرساخت شبکه برق ما نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند و در واقع به عنوان تکیه‌گاه‌های عظیمی برای خطوط برق هوایی که در سراسر مناظر دیده می‌شوند، عمل می‌کنند. بیشتر این سازه‌ها به شکل قاب‌های فولادی بلندی هستند که خطوط انتقال با ولتاژ بالا را به مراتب بالاتر از سطح زمین بلند می‌کنند تا بتوانند به صورت ایمن و بدون تداخل عمل کنند. چه چیزی باعث اهمیت این برج‌ها می‌شود؟ در واقع، ساخت این برج‌ها مبتنی بر دانش به دست آمده از چندین رشته مهندسی است که با هم کار می‌کنند. بدون این برج‌ها، جریان یافتن برق به صورت مطمئن برای صدها کیلومتر تقریباً غیرممکن خواهد بود. به این فکر کنید که چند خانه و کسب‌وکار هر روز به این شبکه وابسته هستند.

ستون‌های خطوط انتقال برای جابجایی برق از نیروگاه‌ها به ایستگاه‌های توزیع محلی که در آنجا برق توزیع بیشتری پیدا می‌کند، ضروری هستند. این سازه‌ها پایه سیستم برقی ما را تشکیل می‌دهند و اجازه می‌دهند تا جریان برق در مسافت‌های طولانی بدون اتلاف زیادی از انرژی جریان یابد. این برج‌ها کابل‌های ضخیمی را که برق مورد نیاز ما را در روزمره فراهم می‌کنند، نگه می‌دارند. این حمایت باعث می‌شود که کل شبکه برق بسیار مطمئن‌تر شود، به طوری که حتی در زمان‌های اوج مصرف نیز منازل و کسب‌وکارها تأمین برق پایداری داشته باشند. این برج‌ها به گونه‌ای ساخته شده‌اند که بتوانند در برابر شرایط سختی مانند بادهای شدید و یخ‌زدگی مقاومت کنند و همین امر باعث می‌شود که در سطح مراکز شهری یا مناطق دورافتاده روستایی که دسترسی به برق بیشترین اهمیت را برای جوامع دارد، همواره سر بلند بمانند.

علت همه این امکانات، کار دقیق و ماهرانه در طراحی برج‌های خطوط انتقال برق است. مهندسان باید تمامی عوامل را از الگوهای آب‌وهوای محلی تا میزان وزنی که هر برج می‌تواند قبل از خم شدن یا شکستن تحمل کند، در نظر بگیرند. این سازه‌ها در همه جا دیده می‌شوند، چه در شهرهای پرجمعیت و چه در مناطق دورافتاده روستایی. آن‌ها نقش بسزایی در رساندن برق به مکان‌هایی که مردم در آن زندگی می‌کنند و کار می‌کنند دارند و این اطمینان را فراهم می‌کنند که چراغ‌ها روشن بمانند و ماشین‌آلات در سراسر جهان به کار خود ادامه دهند. ایمنی هم به وضوح اهمیت دارد، چون هیچ‌کس نمی‌خواهد قطعی‌های برق یا خسارات به زیرساخت‌ها به دلیل طراحی نادرست از ابتدا رخ دهد.

انواع برج‌های خط انتقال برق

طراحی‌های برج‌های خط انتقال در انواع اشکال و اندازه‌ها آمده‌اند، هر کدام برای نقش‌های خاصی در شبکه‌های برق ما ساخته شده‌اند. به عنوان مثال، برج‌های شبکه‌ای (لیتیس)، به خوبی محبوب شده‌اند چون استحکام را با مصرف نسبتاً کمتر از مواد ترکیب می‌کنند. قاب‌بندی آن‌ها از قطعات فلزی متصل به هم تشکیل شده که به صورت الگوی بازی چیده شده‌اند و در واقع بسیار خوب در مقابل نیروهای باد عمل می‌کنند و تعمیرات را در صورت نیاز بسیار ساده‌تر می‌کنند. ما آن‌ها را در سراسر مناظر روستایی و در کنار آن خطوط برق عظیم که میان شهرها کشیده شده‌اند، به بلندی می‌بینیم چون نماینده ارزش خوبی از نظر هزینه بدون قربانی کردن قابلیت اطمینان هستند. این سازه‌ها به ویژه در مناطق کوهستانی یا مناطق مستعد طوفان بسیار مهم هستند، چرا که تنش را به خوبی در سراسر قاب خود توزیع می‌کنند که این امر به پیشگیری از شکست در شرایط سخت آب و هوایی کمک می‌کند.

برج‌های لوله‌ای شکلی استوانه‌ای منظم دارند که به نحوی هم خوب به نظر می‌رسند و هم استحکام لازم را دارند. این برج‌ها با برج‌های قاب باز فرق دارند چونکه از هر طرف توپُر هستند. این ساختار استوار موجب می‌شود تا بهتر در برابر آب و هوا مقاومت کنند و خطوط متصل به آن‌ها نیز در امان‌تر باشند. شهرها اغلب این نوع برج‌ها را ترجیح می‌دهند چون از لحاظ ظاهری کمتر دیده می‌شوند. با وجود اینکه فضای کمتری اشغال می‌کنند، باز هم استحکام لازم برای کارشان را دارند.

برج‌های تک‌قطبی تنها دارای یک پایه بزرگ هستند که به صورت عمودی ایستاده‌اند و فضای کمی را روی زمین اشغال می‌کنند. این ویژگی آن‌ها را برای شهرهای پرجمعیت و پرآسمان‌خراش مناسب می‌کند. طراحی فشرده آن‌ها از فضای ارزشمند صرفه‌جویی می‌کند که در نصب زیرساخت‌ها در مکان‌های تنگ اهمیت زیادی دارد. بسیاری از شهرداری‌ها در واقع ترجیح می‌دهند از این نوع برج‌ها استفاده کنند چون از لحاظ بصری به اندازه سایر گزینه‌ها مطرح نیستند. علاوه بر این، عملکرد خوبی در عبور خطوط برق از محله‌های پرجمعیت دارند که به دلیل کمبود فضای باز، زمین مناسبی در دسترس نیست. برنامه‌ریزان شهری این سازه‌ها را به ویژه برای گسترش شبکه‌های برق بدون نیاز به تخریب ساختمان‌های موجود یا ایجاد اختلال در زندگی روزمره مناطق شلوغ بسیار مفید می‌دانند.

ملاحظات کلیدی طراحی

طراحی برج‌های خطوط انتقال شامل چندین عنصر کلیدی است که تعیین می‌کنند چقدر این برج‌ها در طول زمان استحکام خود را حفظ می‌کنند. ظرفیت بار و استحکام سازه‌ای در میان مهم‌ترین جنبه‌ها قرار دارند. این برج‌ها در طول عمر خود با انواع نیروهایی روبرو می‌شوند. به وزن ثابت خود برج فکر کنید به اضافه کابل‌هایی که از روی آن عبور می‌کنند. سپس نیروهای غیرقابل پیش‌بینی دیگری نیز وجود دارند مانند طوفان‌های باد، فعالیت‌های لرزه‌ای و بارش سنگین برف. گذر از این آزمون‌های تنش‌زا به معنای انجام محاسبات دقیق پشت صحنه است. امروزه بسیاری از مهندسان به ابزارهای پیشرفته مانند نرم‌افزارهای تحلیل المان محدود متکی هستند تا شبیه‌سازی کنند که چه اتفاقی می‌افتد وقتی فشارهای مختلف به سازه وارد می‌شود. این رویکرد به یافتن نقطه شیرین بین ساختن چیزی که ایمنی لازم را داشته باشد در حالی که هزینه‌های ساخت منطقی بمانند کمک می‌کند. در نهایت هیچ‌کس نمی‌خواهد خطوط برق را در زمستان در برابر طوفان‌های برفی یا در تابستان در برابر رعد و برق‌های شدید قطع شده ببیند.

در ساخت برج‌های انتقال، انتخاب مواد مناسب اهمیت زیادی دارد، چرا که این تصمیم بر روی مدت زمان دوام و کارایی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. بیشتر مهندسان برای این سازه‌ها یا از فولاد یا آلومینیوم استفاده می‌کنند. فولاد همیشه به خاطر استحکام بالا در تحمل بارهای سنگین و قیمت مناسب‌تر نسبت به سایر گزینه‌ها ترجیح داده می‌شود. آلومینیوم هم کارایی دارد اما معایبی نیز دارد. البته وزن کمتری دارد و زنگ نمی‌زند و این موضوع در مناطق ساحلی که هوای نمکی فلزات را تخریب می‌کند، منطقی به نظر می‌رسد، اما قیمت آن قطعاً بسیار بالاتر است. در انتخاب بین این دو، عواملی مانند نوع باری که باید برج آن را تحمل کند، محل دقیق نصب و همچنین محدودیت‌های بودجه‌ای، در تصمیم نهایی نقش دارند. انتخاب درست به این معنی است که برج‌ها تنها زیبا ایستاده نخواهند بود، بلکه به درستی وظایف خود را در طول عمر خود بدون نیاز به تعمیرات و تعویض‌های مکرر انجام خواهند داد.

در طراحی سازه‌ها، محیط اطراف اهمیت زیادی دارد. سرعت باد و نحوه تغییرات دما از روزی به روزی می‌تواند تأثیر زیادی بر این داشته باشد که آیا برج‌ها در برابر شرایط جوی مقاومت کنند یا خیر. نوع خاک نیز در زیر پی سازه اهمیت دارد، چرا که انواع خاک‌ها در مناطق مختلف متفاوت است و بنابراین پی‌ها نیازمند روش‌های متفاوتی هستند بسته به محلی که در آن ساخته می‌شوند. مناطقی که دارای خطر زمین‌لرزه یا مناطق سیل‌گیر هستند، به توجه ویژه‌ای در کارهای پی‌سازی نیاز دارند. وقتی مهندسان تمام این جنبه‌های محیطی را در نظر می‌گیرند، برج‌هایی ایجاد می‌شوند که به خوبی با محل خود سازگار هستند. ایمنی به عنوان اولویت شماره یک در می‌آید در حالی که عملیات به خوبی ادامه پیدا می‌کند. هدف اصلی این برنامه‌ریزی دقیق، کاهش مشکلات قبل از وقوع آنها و حفظ قابلیت اطمینان خطوط برق حتی در شرایط آب و هوایی سخت است.

اجزای ساختاری یک دکل خط انتقال

ثبات برج‌های خطوط انتقال به طور کامل به ساختار پایه و کار بنیان‌گذاری آن‌ها بستگی دارد. بدون پشتیبانی مناسب، این سازه‌های عظیم‌الجثه نمی‌توانند در برابر بار باد یا تنش‌های دیگری که روزانه با آن مواجه می‌شوند، مقاومت کنند. بنیان همچنین دو کارکرد دارد: وزن برج را در سطح زمین پخش می‌کند و در عین حال در برابر فشارهای مداوم طبیعت مقاومت می‌کند. اکثر مهندسان بسته به شرایط خاص محل، انتخاب خود را بین پایه‌های بتنی یا شمع‌های بنیان قرار می‌دهند. در هنگام نصب این پایه‌ها، کارگران باید به اندازه کافی در لایه‌های مختلف خاک حفاری کنند و الگوهای آب‌وهوایی محلی را نیز در نظر بگیرند. دقت در ابعاد بسیار مهم است، چرا که هیچ‌کس نمی‌خواهد برجی را ببیند که مانند برج پیزا دچار شیب شده یا بدتر از آن، کاملاً در هنگام طوفان فرو ریخته باشد.

پایه‌های نگهدارنده یک برج نقش بسیار مهمی در پخش بار به طول سازه دارند تا از ایجاد بار بیش از حد در هر نقطه خاصی جلوگیری شود. انواع برج‌ها نیازمند انواع مختلفی از پایه‌ها هستند که بستگی به ارتفاع آن‌ها و شرایط روزانه‌ای دارد که با آن مواجه می‌شوند. به عنوان مثال، برج‌های ارتباطی کوتاه‌تر ممکن است دارای پایه‌های ساده مثلثی باشند در حالی که برج‌های بلندتر نیازمند پیکربندی‌های پیچیده‌تری هستند. مهم‌ترین نکته این است که این پایه‌ها به اندازه کافی محکم ساخته شوند تا در برابر چالش‌های واقعی مانند وزش بادهای جانبی یا انباشت برف سنگین در طول زمان، کل سازه را در کنار هم نگه دارند. بدون تقویت مناسب در این نقاط حیاتی، حتی نقاط تنش کوچک می‌توانند منجر به مشکلات بزرگ‌تری در آینده شوند.

درباره اتصال دهنده های مونتاژ شده روی برج های انتقال برق، نقش مهمی در نگه داشتن سیم های برقی در موقعیت مناسب ایفا می کنند. این تکیه گاهای افقی فاصله ایمن بین خطوط برق را حفظ می کنند تا از تماس تصادفی و ایجاد اتصال کوتاه خطرناک جلوگیری شود. عایق ها نیز به دلایل ایمنی همراه با درباره اتصال دهنده ها کار می کنند. این دستگاهای عایقی که از جنس چینی یا مواد کامپوزیتی هستند، جریان برق را از حرکت به سمت پایین ساختار فلزی برج متوقف می کنند که در غیر این صورت شرایط اتصال جدی ایجاد خواهد شد. وقتی هم درباره اتصال دهنده ها و هم عایق ها به درستی کار کنند، کل سیستم می تواند به طور مطمئن جریان های با ولتاژ بالا را در مسافت های صد کیلومتری بدون ایجاد خطر برای جوامع محلی و بدون آسیب به تجهیزات راه اندازی شده در مسیر، منتقل کند.

فرآیند طراحی و اصول مهندسی

در طراحی برج‌های خط انتقال، اولین مرحله معمولاً فاز طراحی و تحلیل اولیه نامیده می‌شود. در این مرحله، مهندسان تمامی بررسی‌ها و محاسبات لازم را انجام می‌دهند تا مشخص شود آیا پروژه در عمل قابل اجرا خواهد بود یا خیر. آن‌ها مواردی نظیر تأثیر برج بر زیستگاه‌های حیات وحش محلی، شرایط زمین در مکان‌های احتمالی احداث، و اینکه آیا تمامی الزامات کاغذی از سوی نهادهای دولتی برآورده خواهد شد یا نه را بررسی می‌کنند. این ارزیابی‌ها به این منظور انجام می‌شوند که اطمینان حاصل شود سازه‌ای که ساخته می‌شود تحت شرایط عملیاتی عادی دچار شکست نخواهد شد و مشکلات اضافی برای جوامع محلی در آینده ایجاد نخواهد کرد.

دانستن اینکه مواد در برابر تنش چگونه رفتار می‌کنند و چه اتفاقی برای توزیع بار می‌افتد، تفاوت بزرگی در ایمنی و دوام بیشتر برج‌های خطوط انتقال ایجاد می‌کند. هنگام ساخت این سازه‌ها، مهندسان باید دقیقاً بررسی کنند که فولاد، بتن و سایر مواد چگونه در برابر نیروهایی مانند بادهای شدید یا وزن تجهیزات سنگین واکنش نشان می‌دهند. هیچ‌کس نمی‌خواهد شاهد فروپاشی یک برج باشد چون کسی یک محاسبه را اشتباه کرده است. افراد باهوش از همان ابتدا برای این تنش‌ها برنامه‌ریزی می‌کنند تا مواد مناسب را انتخاب کنند. برخی شرکت‌ها حتی قبل از تایید طراحی‌ها، نمونه‌هایی را در شرایط کنترل‌شده آزمایش می‌کنند. این رویکرد پیشگیرانه به برج‌ها کمک می‌کند تا در طول دهه‌ها کارکرد، در برابر تمام چالش‌هایی که طبیعت به آنها وارد می‌کند، بهتر مقاومت کنند.

مهندسان به ابزارهای خوب مدل‌سازی نیاز دارند تا بتوانند نتایج دقیقی به دست آورند در حالی که روی طراحی‌های خود کار می‌کنند. آن‌ها اغلب به چیزهایی مانند نرم‌افزارهای CAD و برنامه‌های مختلف شبیه‌سازی روی می‌آورند که به آن‌ها امکان می‌دهد شکل واقعی سازه را ببینند و بررسی کنند که چگونه در برابر شرایط مختلف مقاومت می‌کند. ارزش واقعی از توانایی تشخیص مشکلات در ابتدای کار و ایجاد تغییرات در طراحی قبل از اینکه کسی شروع به ساخت فیزیکی چیزی کند، ناشی می‌شود. این رویکرد باعث صرفه‌جویی در زمان و هزینه می‌شود و در عین حال ایمنی همه را در طول ساختن حفظ می‌کند. اکثر پروژه‌های مدرن به شدت به این ابزارهای دیجیتال متکی هستند، چون این ابزارها از نظر کارایی و همچنین برای تطبیق با استانداردهای مهندسی امروزی منطقی بوده و ضروری به نظر می‌رسند.

چالش های دکل خط انتقال طراحی

دکل خط انتقال طراحی موانع متعددی را به همراه دارد، به ویژه در زمینه رعایت تمامی الزامات مقرراتی. رعایت استانداردهای محلی و همچنین جهانی برای حفظ ایمنی، پایداری و دوام این سازه‌ها در طول زمان بسیار مهم است. قوانین تنها تأثیری بر نحوه ظاهری برج‌ها روی کاغذ ندارند، بلکه نحوه استفاده از مواد و همچنین روش ساخت آنها را نیز مشخص می‌کنند. مهندسان در تمامی مراحل از طراحی تا زمان خروج از بهره‌برداری تحت بازرسی مداوم قرار دارند، چرا که مقررات تنظیم‌کننده می‌خواهند در تمامی اوقات انطباق کامل داشته باشند.

در طراحی سازه‌ها، مهندسان به دلیل شرایط خاص محلی، با موانع اضافی مواجه می‌شوند. ویژگی‌های توپوگرافی و خاک، نقش مهمی در پایداری ساختمان‌ها ایفا می‌کنند. به این فکر کنید: اگر زمین نرم یا خاک یخ‌زده در زیر سازه وجود داشته باشد، طراحی‌های معمولی هیچگونه کاربردی نخواهند داشت. به همین دلیل است که در مناطقی که پی‌های معمولی کاملاً شکست می‌خورند، رویکردهای خاصی لازم است. مناطق باتلاقی یا مناطق صخره‌ای با یخ‌های دائمی را می‌توان به عنوان مثال زد. این محیط‌ها نیازمند راهکارهای کاملاً متفاوتی هستند تا از سقوط برج‌ها در هنگام تغییر شکل زمین جلوگیری شود. مهندسان در مناطقی مانند سیبری، که روش‌های سنتی قادر به مقاومت در برابر شرایط سخت نیستند، راهکارهای موقت خلاقانه‌ای ارائه داده‌اند.

برج‌های خطوط انتقال باید در برابر انواع بلایای طبیعی و هواهای بد مقاومت کنند. در هنگام طراحی آن‌ها، مهندسان باید به چیزهایی مانند زلزله، طوفان‌های بزرگ یا بادهای بسیار شدید فکر کنند که ممکن است در صورت عدم برخورد مناسب، مشکلات جدی ایجاد کنند. برای اینکه این سازه‌ها دوام بیشتری داشته باشند و در برابر شرایط سخت مقاومت کنند، اغلب بخش‌های خاصی از آن‌ها را تقویت می‌کنند، مواد ساختمانی مقاوم‌تری را انتخاب می‌کنند و پوشش‌های ویژه‌ای را به کار می‌برند که در برابر خسارات ناشی از هوا مقاوم هستند. این روش‌ها به این اطمینان کمک می‌کنند که خطوط برق حتی در بدترین شرایط ایجاد شده توسط طبیعت نیز سالم باقی بمانند.

روند آینده در طراحی برج

امروزه برج‌های خطوط انتقال انرژی دارای دگرگونی سبز هستند. بسیاری از مهندسانی که روی پروژه‌های شبکه برق کار می‌کنند، شروع به جستجوی جایگزین‌هایی برای سازه‌های فولادی سنتقی کرده‌اند که به محیط‌زیست آسیب زیادی می‌زنند. کمی در هر سایت ساخت مدرنی که زیرساخت‌های الکتریکی در حال احداث است قدم بزنید و احتمالاً متوجه خواهید شد که از موادی مثل آلیاژهای فلزی بازیافتی یا ترکیبات جدید کامپوزیتی استفاده می‌شود که بدون خوردگی عمر بسیار طولانی‌تری دارند. این مواد باعث کاهش انتشار کربن در فرآیند تولید می‌شوند و در عین حال در برابر شرایط جوی سخت مقاومت لازم را دارند. نکته جالب این است که این روند از دو دیدگاه محیط‌زیستی و اقتصادی معنی بهتری دارد. شرکت‌ها متوجه شده‌اند که برج‌هایی که با مواد پایدار ساخته می‌شوند، در طول زمان نیاز به تعمیرات و نگهداری کمتری دارند و این موضوع در بلندمدت باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود، هرچند در ابتدا هزینه بیشتری داشته باشند.

امروزه شاهد روند جالبی در زمینه ساخت برج‌ها هستیم؛ فناوری هوشمند به کارگاه‌های ساختمانی سرایت کرده است. سیستم‌های نظارت پیشرفته‌ای اکنون در محل کارگاه‌ها نصب می‌شوند تا مهندسان بتوانند وضعیت برج‌ها را به صورت لحظه‌ای رصد کنند. این امر باعث می‌شود مشکلات قبل از بزرگ شدن حل شوند و بهره‌وری کلی افزایش یابد. برج‌های هوشمند جدید مجهز به انواع حسگرهای متصل به اینترنت هستند که از بروز مشکلات سازه‌ای یا خرابی‌های احتمالی پیشگیری می‌کنند. این موضوع باعث افزایش قابلیت اطمینان بلندمدت برج‌ها شده و در آینده هزینه‌های تعمیرات را کاهش می‌دهد، هرچند در ابتدا هزینه نصب آن‌ها کمی بیشتر باشد.

نوآوری‌های طراحی امروزه عامل اصلی در نحوه ساخت برج‌ها محسوب می‌شوند. مهندسان اکنون به شدت به ابزارهایی مانند نرم‌افزارهای طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) و انواع برنامه‌های شبیه‌سازی متکی هستند تا بتوانند جزئیات سازه‌ای را بهینه کرده و هزینه‌ها را کنترل کنند. با استفاده از این روش‌های نوین، می‌توانند نقاط ضعف احتمالی سازه را خیلی قبل از شروع ساخت شناسایی کنند، که این امر منجر به کاهش شگفتی‌های احتمالی در زمان اجرای ساخت و کاهش هدررفت مواد می‌شود. نتیجه چیست؟ برج‌هایی که بلندتر ایستاده، دوام بیشتری دارند و هزینه‌های کمتری را به دنبال دارند.

‫سوالات متداول‬

هدف اصلی برج های خط انتقال چیست؟

برج های خط انتقال برای پشتیبانی از خطوط برق بالا و ولتاژ بالا طراحی شده اند و توزیع ایمن و کارآمد برق را در مسافت های طولانی تسهیل می کنند.

انواع مواد مورد استفاده در برج های خطوط انتقال چیست؟

مواد رایج شامل فولاد، که به خاطر قدرت و هزینه های موثر شناخته شده است، و آلومینیوم است که یک جایگزین سبک وزن و مقاوم به خوردگی را ارائه می دهد.

عوامل محیطی چگونه بر طراحی برج خطوط انتقال تاثیر می گذارند؟

شرایط محیطی مانند باد، نوسانات دمای هوا، شرایط خاک و فعالیت لرزه ای بر طراحی سازه، نوع پایه و انتخاب مواد برای اطمینان از ثبات و ایمنی تاثیر می گذارد.

اهمیت تکنولوژی هوشمند در طراحی برج های آینده چیست؟

تکنولوژی هوشمند، از طریق سنسورها و اتصال، نظارت در زمان واقعی بر شرایط برج، بهبود قابلیت اطمینان، بهره وری نگهداری و کاهش هزینه های عملیاتی را امکان پذیر می کند.