բջջային հեռախոսահամար
Մոբիլ հեռախոսների աշտարակը, որը նաև հայտնի է որպես մոբիլ կայան կամ բազային կայան, ժամանակակից հեռահաղորդակցման ցանցերում կարևոր ենթակառուցվածքային բաղադրիչ է: Այս բարձր կառույցները, սովորաբար 50-ից 200 ոտնաչափ բարձրությամբ, հեշտացնում են անլար հաղորդակցությունը՝ փոխանցելով և ընդունելով ռադիո հաճախականության ազդանշաններ մոբիլ սարքերի և ավելի լայն հեռահաղորդակցման ցանցի միջև: Յուրաքանչյուր աշտարակ հագեցված է մի քանի անտենաներով և բարդ էլեկտրոնային սարքավորումներով, որոնք գործում են տարբեր հաճախականության բանդերում՝ աջակցելով տարբեր մոբիլ տեխնոլոգիաներին, սկսած 2G-ից մինչև 5G: Աշտարակի դիզայնը ներառում է առաջադեմ ազդանշանի մշակման հնարավորություններ, որոնք թույլ են տալիս նրան կառավարել բազմաթիվ միաժամանակյա կապեր՝ պահպանելով ազդանշանի որակը և ծածկման հուսալիությունը: Ենթակառուցվածքը ներառում է պահուստային էներգիայի համակարգեր, սառեցման մեխանիզմներ և հեռակառավարման մոնիտորինգի սարքավորումներ՝ շարունակական գործողությունը ապահովելու համար: Այս աշտարակները ռազմավարական կերպով տեղակայված են՝ ստեղծելու փոխկապակցված ցանց, որը ապահովում է անխափան ծածկում քաղաքային և գյուղական տարածքներում, աջակցելով ձայնային զանգերին, տվյալների փոխանցմանը և արտակարգ հաղորդակցություններին: Ժամանակակից մոբիլ հեռախոսների աշտարակները հաճախ օգտագործում են հատվածային անտենաներ, որոնք բաժանում են ծածկման տարածքները երեք 120 աստիճան հատվածների, առավելագույնի հասցնելով արդյունավետությունը և նվազեցնելով խանգարումները՝ օպտիմալացնելով ցանցի կարողությունները և կատարողականությունը: