wieża komórkowa
Wieża komórkowa, znana również jako stacja bazowa, jest kluczowym elementem infrastruktury umożliwiającym komunikację bezprzewodową w sieciach komórkowych. Wieże te składają się z kilku kluczowych elementów, w tym anten, nadajników i zasilania, które współpracują ze sobą w celu ułatwienia rozmów głosowych, wiadomości tekstowych i transmisji danych. Wysokość wieży wynosi zazwyczaj od 50 do 200 stóp, co pozwala na optymalne zasięg sygnału w szerokich obszarach geograficznych. Nowoczesne wieże komórkowe wykorzystują zaawansowane technologie, takie jak systemy MIMO (Multiple Input Multiple Output) i możliwości formowania wiązki w celu zwiększenia siły sygnału i niezawodności. Działają one w wielu pasmach częstotliwości, obsługując różne technologie komórkowe od 2G do 5G i mogą obsługiwać tysiące jednoczesnych połączeń. Wieże są wyposażone w systemy zasilania zapasowego, które zapewniają ciągłą pracę w przypadku przerw w dostawie prądu, a także w skomplikowane systemy monitorowania, które umożliwiają zdalne zarządzanie i konserwację. Te struktury są strategicznie umieszczone, aby stworzyć sieć komórkową, która zapewnia bezproblemowe pokrycie podczas przemieszczania się użytkowników między różnymi komórkami. Projekt obejmuje materiały odporne na działanie pogody oraz systemy ochrony przed błyskawicami, zapewniające niezawodną pracę w różnych warunkach środowiskowych. Dodatkowo nowoczesne wieże są budowane z myślą o możliwości rozbudowy w przyszłości, co pozwala na łatwe ulepszenia w miarę rozwoju technologii.