دار خودپذیر
یک استخوانبند خودپشتیبان یک سازه قائم و مقاوم، مستقل از هرگونه پشتیبانی بیرونی است که برای ارائه حمایت قابل اعتماد برای تجهیزات مختلف ارتباطی، پخش صدا و تصویر، و نظارت طراحی شده است. این استخوانبندها به گونهای مهندسی شدهاند که بتوانند سلولیتهای ساختاری خود را بدون نیاز به سیمهای گیوی یا سیستمهای پشتیبانی اضافی حفظ کنند، که آنها را برای نصب در جاهایی که فضا محدود است یا استفاده از گیویبندی عملی نیست، مناسب میکند. سازه معمولاً از یک چارچوب فولادی سنگین با یک پایه گسترده تشکیل شده است که به طور تدریجی به سمت بالا تیز میشود و شامل بخشهای متعددی است که با هم کار میکنند تا وزن را توزیع کرده و علیه بارهای باد مقاومت کنند. استخوانبندهای خودپشتیبان مدرن از ساختار فولادی زغالزنی شده پیشرفتهای برخوردارند که مقاومت بینظیری در مقابل شرایط آب و هوای مختلف ایجاد میکند. ارتفاع آنها میتواند از 30 تا بیش از 200 فوت متنوع باشد، بهصورت وابسته به نیازهای کاربردی خاص، و با سیستمهای عبوری یکپارچه برای دسترسی نگهداری مجهز هستند. این استخوانبندها سیستمهای پیشرفته محافظت از برق را در بر گرفته و میتوانند با انواع دیگر گیرندهها و پلتفرمها برای جایگذاری انواع تجهیزات سفارشی شوند. طراحی آنها غالباً شامل در نظر گرفتن گسترش آینده است، به طوری که تجهیزات اضافی میتوانند هنگامی که نیازها تغییر کند، نصب شوند.