برج آنتن خودپذیر
یک برج آنتن مستقل از نوع سازهای شگفتانگیز است که طراحی شده است تا تجهیزات مختلف ارتباطی را بدون نیاز به مکانیسمهای پشتیبانی خارجی مانند سیمهای گیردار حمایت کند. این برجها برای مقابله با شرایط هواشناسی شدید، فعالیتهای زمینلرزهای و بارهای مختلف در حال حفظ توانایی انتقال سیگنال بهینه مهندسی شدهاند. ساختار برج معمولاً دارای پایه مثلثی یا مربعی است که به صورت تدریجی به سمت بالا تیز میشود و از مولفههای فولادی با قوی که برای مقاومت عالی ضد خوردگی داغ غلتکزنی شدهاند، استفاده میکند. این سازهها میتوانند از 30 تا 300 فوت ارتفاع داشته باشند، بهصورت وابسته به نیازهای خاص و مقررات محلی. طبیعت مستقل برج از سیستم بنیاد محکم آن ناشی میشود که معمولاً شامل بتن آرمه طراحی شده برای توزیع وزن سازه و مقاومت در برابر نیروهای واگرا است. برجهای مستقل مدرن ویژگیهای پیشرفتهای مانند نورهای هشداری هواپیما، سیستمهای محافظت از ضربه برق و تسهیلات صعودی برای دسترسی نگهداری و تعمیرات را دربر میگیرند. آنها بهویژه در محیطهای شهری جایی که فضا محدود است و در مکانهایی که شرایط خاک مناسب برای برجهای گیردار نیست، ارزشمند هستند. طراحی این برجها اجازه میدهد تا موقعیتهای متعددی برای نصب آنتن در ارتفاعات مختلف وجود داشته باشد که تجهیزات مختلفی از جمله آنتنهای سلولی، طبقههای مایکروویو و تجهیزات پخش را شامل میشود.