wieża komórkowa
Wieża komórkowa, znana również jako stacja bazowa lub punkt dostępu, stanowi kluczowy element infrastruktury w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych. Te wysokie struktury pełnią rolę kręgosłupa komunikacji mobilnej, umożliwiając bezprzewodowe połączenia na dużych obszarach geograficznych. Głównym celem wieży komórkowej jest umieszczanie anten i sprzętu elektronicznego, który ułatwia transmisję i odbiór sygnałów radiowych dla urządzeń mobilnych. Nowoczesne wieże komórkowe wykorzystują zaawansowane technologie, takie jak systemy MIMO (Multiple Input Multiple Output), możliwości formowania wiązki oraz wsparcie dla wielu pasm częstotliwości. Te wieże zazwyczaj mają wysokość od 50 do 200 stóp, strategicznie umiejscowione w celu maksymalizacji obszaru pokrycia i siły sygnału. Wykorzystują skomplikowane systemy zasilania, w tym generatory zapasowe i mechanizmy chłodzenia, aby zapewnić nieprzerwaną usługę. Wieże obsługują różne technologie komórkowe, od sieci 2G do 5G, i mogą jednocześnie pomieścić wielu operatorów dzięki wspólnym układom infrastrukturalnym. Każda wieża jest wyposażona w połączenia światłowodowe do komunikacji zwrotnej, łącząc lokalizację z szerszą siecią telekomunikacyjną. Projekt obejmuje systemy ochrony przed piorunami, światła ostrzegawcze dla samolotów oraz solidne elementy konstrukcyjne, aby wytrzymać trudne warunki atmosferyczne.
EN
