mobiele toren
Een mobiele toren, ook wel een celtoren of telecommunicatietoren genoemd, is een essentieel onderdeel van de infrastructuur dat draadloze communicatie over grote geografische gebieden mogelijk maakt. Deze torens bestaan uit hoge structuren die zijn uitgerust met meerdere antennes en geavanceerde elektronische apparatuur die is ontworpen om radiofrequente signalen te verzenden en te ontvangen. De primaire functie van een mobiele toren is het vergemakkelijken van de dekking van het mobiele netwerk, waardoor naadloze communicatie voor mobiele telefoons, internetapparaten en andere draadloze apparatuur wordt gewaarborgd. Moderne mobiele torens bevatten geavanceerde technologieën zoals 5G-mogelijkheden, MIMO-systemen (multiple-input multiple-output) en slimme antennearrays die de signaalsterkte en het dekkinggebied optimaliseren. Deze structuren variëren meestal van 50 tot 200 voet hoog, strategisch gepositioneerd om een onderling verbonden netwerk van dekking cellen te creëren. Ze bevatten verschillende componenten, waaronder transceivers, digitale signaalprocessors, besturingselektronica, GPS-ontvangers en primaire en back-up stroomvoorzieningen. De torens zijn ontworpen om te kunnen weerstaan aan extreme weersomstandigheden en zijn voorzien van bliksembeschermingssystemen. Hun ontwerp stelt meerdere vervoerders in staat hun apparatuur te colocaliseren, waardoor de efficiëntie wordt gemaksimaliseerd en de overtolligheid van de infrastructuur in een bepaald gebied wordt verminderd.